ulubione cytaty :D

Odmienna

Po raz pierwszy od czterech miesięcy nie wiedziałam, co może mi się przytrafić nazajutrz

Evasive

Jasper szczęknął zębami, a ramiona Edwarda owinęły się wokoło mnie z siłą węży boa. W tej samej sekundzie Jacob wyrwał mi małą. Nie przeciwstawiałam się mu, bo czułam, że lada chwila eksploduję - że wreszcie stanie się to na co wszyscy czekali.

NightButterfly

-Nienawidzę cię, Black.
-To dobrze. Zawsze to jakieś gorące uczucie.

Rogogon

I lubię słuchać bicia Twojego serca. To dla mnie najważniejszy odgłos na świecie.

Rogogon

edit. laski, czemu ja w tym wątku cytatowym sama ze sobą piszę? Wink

od cytatów się zaczęło, kontynuujmy to Smile

taki mały apel Razz

dziękuję za wysłuchanie, zapraszam do przeczytania cytatu

Oparłszy dłonie o karoserię samochodu, pochylił się nade mną, przyglądając mi się z uwagą. Przywarłam do auta. Nie miałam jak uciec. Edward pochylił się jeszcze bardziej, nasze twarze dzieliło teraz zaledwie kilka centymetrów. Głęboko w jego oczach żarzyły się iskierki wesołości.
- Powiedz, czego dokładnie się boisz? - zapytał, oszałamiając mnie po raz kolejny samą wonią swojego oddechu.
- Tego, że uderzę o drzewo. - Przełknęłam głośno ślinę. - I zginę na miejscu. I że jeszcze potem zwymiotuję.
Nie pozwolił sobie na to, żeby się roześmiać - pocałował mnie za to we wgłębienie między obojczykami.
- Nadal się boisz? - zamruczał, nie odsuwając chłodnych warg od mojej skóry.
- Tak. - Miałam trudności z koncentracją. - Że uderzę w drzewo. I, że zrobi mi się niedobrze.
Przejechał mi powolutku nosem po szyi, od miejsca, w którym mnie pocałował, aż po brodę. Jego oddech był tak lodowaty, że szczypał niczym powietrze w mroźny dzień.
- A teraz? - szepnął wtulony w mój policzek.
- Bez zmian - wymamrotałam. - Drzewa. Wymioty. Edward złożył delikatne pocałunki na moich powiekach.
- Bello, chyba nie myślisz, że mógłbym uderzyć w drzewo?
- Ty nie, ale ja tak - odparłam, ale już bez większego przekonania.
Zwęszywszy rychłe zwycięstwo, Edward pocałował mnie kilkakrotnie w policzek, zatrzymując się tuz przed kącikiem ust.
- Sądzisz, że pozwoliłbym na to żebyś się przy mnie zraniła?
Musnął moją rozedrganą dolną wargę swoją górną.
- Nie. - Wiedziałam, że oprócz drzew miałam jeszcze jeden argument, ale zupełnie wyleciał mi on z głowy.
- Sama widzisz. - Nasze wargi dotykały się co chwila - Nie ma się czego bać, prawda?
Poddałam się.
- Nie, nie ma.

jeden z lepszych fragmentów Zmierzchu

Evasive

Przepraszam za niepisanie, postaram sie poprawić

"...- Czy napewno chodzi ci tylko o moje bezpieczeństwo? - palnełam bezmyślnie.
- Do czego zmierzasz?
- Nie jesteś czasem...- Teoria Angeli wydała mi się w tym momencie głupsza niż kiedykolwiek przedtem. Zawachałam się na kilka sekund. - Jesteś zbyt madrym facetem, żeby być o mnie zazdrosnym, prawda?
Uniusł jedną brew.
- Jesteś tego pewna?
- Nie żartuj, proszę.
- Nic prostrszego. W twoim stwierdzeniu nie ma nic śmiesznego.Zmarszczyłam czoło.
- A może... a może tu chodzi o coś jeszcze? Może to taka bzdurna waśń z cyklu "wampiry i wilkołaki to odwieczni wrogowie, koniec, kropka"? Testosteron was nakręca i tyle.
Edward spiorunował mnie spojrzeniem..."

Rogogon

Odsunął się ode mnie na kilkanaście centymetrów, żeby móc mi się przyjrzeć. Widok jego oczu nie pomógł mi w moich staraniach - płonął w nich czarny ogień, któremu trudno się było oprzeć.
- Dlaczego? - powtórzył niskim, męskim głosem - Kocham Cię. Pragnę Cię. Tu i teraz.

Evasive

- Zamknij okno w swoim pokoju, jeśli nie chcesz, żebym cię dzisiaj odwiedził - powiedział cicho zanim zatrzasnęłam drzwiczki. - Zrozumiem.
(...)
Znalazłszy sie w swoim pokoju, natychmiast podeszłam do okna i z całeś siły pchnęłam otwartą na ościerz ramę. Wskoczyła na miejsce z takim impetem, że rozedrgała się szyba.
Wpatrywałam się w szkło przez dłuższą chwilę, aż wreszcie znieruchomiało. Z westchnieniem otworzyłam okno z powrotem, najszerzej jak się dało.

wika55

'-Ty mnie kochasz!
Nie mogłam się temu odkryciu nadziwić. Nagle wszystko stało się jasne.
W oczach Edwarda malowało się jeszcze zatroskanie, ale jego usta wygięły się w tak uwielbianym przeze mnie łobuzerskim uśmiechu.
- Oczywiście, że cie kocham. Kocham jak wariat.'

NightButterfly

-Czy Cullenowie wiedzą, że ja wiem? Czy powinnam wiedzieć, że wiedzą, że wiem, czy też nie?

Evasive

Nie wiem, czy zauważyłaś, babciu, ale mój chłopak trochę iskrzy się w słońcu. Proszę, nie zwracaj na to uwagi. To nic takiego, on tak już ma...

NightButterfly

-Czy masz chociażby mgliste pojęcie, jak bardzo cię kocham?
-Wiem, jak bardzo ja kocham ciebie.
-Bello, porównujesz jedno mizerne drzewko z całym lasem. Rolling Eyes

Evasive

- Biegnąc, pomyślałem sobie, że chciałbym... - Nie dokończył.
- Że chciałbyś nie trafić w jakieś drzewo?

Rogogon

Zaśmiałam się bezgłośnie, gdy skradł mi pocałunek, tym samym znowu mnie zdekoncentrował.
- Do diabła z tym – stwierdził z pożądaniem w oczach, całując brzeg mojej szczęki.
- Mamy mnóstwo czasu by nad tym popracować. – przypomniałam mu.
- Setki, tysiąclecia, aż po kres wieczności. – zamruczał.
- Dla mnie brzmi to właśnie tak, jak powinno.
I nagle zanurzyliśmy się błogo w naszym małym, lecz doskonałym kawałku wieczności.